Ik fiets weer aan de linkerkant van de weg, - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Annèt & Kees - WaarBenJij.nu Ik fiets weer aan de linkerkant van de weg, - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Annèt & Kees - WaarBenJij.nu

Ik fiets weer aan de linkerkant van de weg,

Door: Annèt

Blijf op de hoogte en volg Annèt & Kees

30 November 2009 | Suriname, Paramaribo


Krijg mango’s en papaya’s aangeboden, eet roti en kouseband, wordt door velen zeer hartelijk gegroet en in het appartement waar we voor de derde keer wonen is het ik of ik niet weggeweest ben. Het voelt echt als ‘thuis’. Mijn tweede thuis dan, want zo voelt het werkelijk.
De reis is goed verlopen, hoewel het een hele zit was. Voorgaande keren was acht-en-een-half uur voldoende. Deze keer een kleiner vliegtuig dat blijkbaar ook minder snel vliegt, want we zijn negen uur en veertig minuten in de lucht geweest. Op Zanderij- oh pardon, Johan Adolf Pengel International Airport- kwam Jayant (mijn petekind, inmiddels 8 jaar) op mij toe gerend. Zijn vader Roy en zusje Sonali waren er ook en natuurlijk Kees. Heerlijk om Kees weer te zien na vijf weken en de anderen na negen maanden.

Omdat ik niet in dienst van het ziekenhuis ben deze keer, zal ik mij bezig houden, naast de lessen die Anja en ik in januari weer gaan geven, met verpleegkundige protocollen. Verder heeft de zorgmanager al aan Kees laten weten dat ze nog andere verzoeken heeft. Aangezien zij afgelopen week ziek was, zal ik komende week horen wat die wensen zijn.

Op de verloskundeafdeling heb ik de partuskarren uit het Meander Medisch Centrum in gebruik gezien. Eén is in gebruik genomen als crashcar voor neonaten (collega’s, dat is de kar van VK 6) één is infuuskar geworden en de anderen staan op de verloskamers. Men is er erg blij mee/trots op. Het ziet er prima uit.

Deze eerste week heb ik weinig uitgevoerd. Wel gesport en dat betekent twee keer, met ware doodsverachting, ruim een half uur fietsen (warming-up voltooid zal ik maar zeggen) waarbij ik in het zeer drukke verkeer zo ongeveer vergast wordt voor anderhalf uur fitness. En dat bij zo’n slordige 35°C.

Woensdag was het Srefidendiedag ofwel Onafhankelijkheidsdag. ‘s Morgens bij de parade gekeken op het Onafhankelijkheidsplein. De vijand had ongehinderd binnen kunnen vallen want ik denk dat de hele krijgsmacht, politie en brandweer in de parade meeliepen/reden inclusief al het materieel zoals tanks en andere militaire voertuigen. Een kleurig geheel , veel muziek en prachtig uitgedoste burgers in feeststemming. De Palmentuin was afgesloten wegens renovatie. Jammer want andere jaren was daar de hele dag feest voor groot en klein met natuurlijk veel eten en drinken. Nu was dit verplaatst naar de waterkant. Maar in een straat is het toch minder leuk. ’s Avonds was er op het Kerkplein een concert van een Nederlands/Surinaamse band die jazz en raggae mixt. Daarna zijn we ergens gaan eten.

Verder heb ik zo wat mijn verstand verslapen! Tjonge, ik had wat in te halen?! Het voelt wel een beetje als spijbelen.
Wel de tijd gehad om regelmatig naar Malthy en Roy en de kinderen te gaan. Sonali, anderhalf jaar, was reeds langere tijd ingeprent dat oma Annèt zou komen. Ze kende me natuurlijk niet want de vorige keer was ze nog te klein. Je gelooft bijna niet dat ze vanaf dag één oma!oma! riep en van Annèt maakt ze iets dat op het Engelse ‘mier’ lijkt. Ze roept ook voortdurend ‘opa Kees!’ waar bij ze heel schattig slist met haar twee ondertandjes.
Gisteren met hun een dagje uit geweest naar een rivierstrand waar we lekker genoten hebben van het bijna warme water van de Surinamerivier.

Jullie begrijpen dat ik deze week vooral vakantie gehouden heb en………het bevalt prima.

Liefs, Annèt

Lieve Nathan, je foto is geprint en hangt hier aan de wand. Een knuffel van opa en oma.

  • 30 November 2009 - 19:48

    Pauline B:

    Klinkt allemaal heel vervelend! Hoop dat je het al die maanden uit houdt!

  • 30 November 2009 - 20:12

    Wim:

    Wat hoor ik? Aan het strand? Waar blijven die beloofde foto's nou. Annèt!? Of moet Kees de juiste 'close-up' nog goedkeuren??? Hier voorspellen ze overigens nachtvorst..... xxx

  • 30 November 2009 - 23:15

    Hetty:

    Ha die jongelui.
    Ik kom net thuis van een avond werken en ik lees het alweer, ze zit weer op haar stekkie!!
    Annèt en Kees geniet van elkaar en vooral ook van die heerlijke temperaturen.
    Liefs, Hetty

  • 01 December 2009 - 14:42

    Ali Van Soeren:

    Leuk je warme verhaal te lezen Annet, misschien moeten we allemaal eens met je mee, die kant op . .

  • 01 December 2009 - 18:41

    Anja:

    Jaja, zo zie je maar. het luie zweet....Afijn, verschil moet er zijn nietwaar? Ik werk mij nog even de tandjes hier in het KG, en alle onderstaande, of inmiddels bovenstaande reakties ten spijt: Ik ben diegene die daadwerkelijk straks de bloemetjes buiten gaat zetten met Annèt in dat verschrikkelijke ,warme, culinaire, heerlijke ,prachtige ,en vriendelijke Suriname.
    Zou bijna vergeten dat er nog wat les gegeven moet worden, maar dat terzijde.

  • 01 December 2009 - 20:17

    Alie:

    hoi Annet en Kees; heerlijk genieten lijkt mij; Annet vanochtend had ik de koffie klaar voor na het mandala tekenen;was gezellig de laatste weken; over een paar maanden weer; doe de groeten aan onze kinderen; groeten van Hilbert en Alie

  • 06 December 2009 - 16:00

    Barbro:

    Hello both of you,I have found a button"translate" so I can understand a little of your texts. The quality of translations is very bad, but anyhow...We are OK and no snow.I am getting used to the flat, and am spending a lot of time here, Please send us your address so I can send photos from both Raefson and the flat. We got a mail from Malthy and I couldn'tunderstand it.
    Love Barbro and Rolf

  • 08 December 2009 - 20:21

    Martha En Job:

    Hoi liefies, wat is het toch leuk om je/jullie reisverslagen te lezen. Ze zijn zo beeldend, dat wanneer we over een paar jaartjes bij jullie in Suriname langs komen, we alles gewoon herkennen! Ga lekker door met genieten, tot later, kus van Job en Martha

  • 22 December 2009 - 19:53

    GILDA:

    Lieve Annet en Kees.Fijn dat je weer veilig bent aangekomen na een lange reis voor jou doen.Vast en zeker super om Kees weer te zien en Malthy,Roy en de kids.Het is maar goed dat je een foto van jullie kleinzoon hebt uitgeprint want je gaat die kleine Nathan vast missen.Succes met je lessen voorbereiding.En geniet vooral nog even van je vrijheid.Knuffel van,GILDA

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Suriname, Paramaribo

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

17 Februari 2010

Al weer een week thuis

05 Februari 2010

Wonotobo

20 Januari 2010

Nog één dagje te gaan

13 Januari 2010

Van alles wat

31 December 2009

Gezellige jaarwisseling
Annèt & Kees

In 2002 hebben wij kennis gemaakt met Paramaribo. Onze Malthy - in Nederland opgeleid tot gynaecoloog - was met haar gezin naar Suriname teruggekeerd en wij waren heel nieuwsgierig naar haar moederland, haar woning en haar werkplek i.c. het Diakonessenhuis. Terug in ons land zijn we begonnen met het bijeensprokkelen van verband- en verpleegmateriaal voor met name de afdeling verloskunde, een afdeling, die eind 2004 (en latere jaren vaker) kon rekenen op een half jaar versterking van een ervaren verpleegkundige-lactatiekundige: Annèt. Dankzij de steun van de Stichting Zorg samen voor Suriname hebben we sinds 2005 'eigen' vervoer, waardoor we een samenwerkingsverband konden aangaan met de Stichting BabyHopeⁱ (inzameling kraamverband). In 2008 is Kees toegetreden tot het bestuur van SZsvS.

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 405
Totaal aantal bezoekers 115367

Voorgaande reizen:

31 Oktober 2011 - 29 Februari 2012

Zorgondersteuning Suriname

30 September 2003 - 31 Januari 2004

Mijn eerste reis

Landen bezocht: