Nog één dagje te gaan
Door: Annèt
Blijf op de hoogte en volg Annèt & Kees
20 Januari 2010 | Suriname, Paramaribo
Morgen alweer de laatste dag van de bijscholingscursus. Zoals eerder vermeld hadden we de beschikking over een leslokaal bij de opleiding van het Diakonessenhuis. De ruimte is niet groot, maar de eerste week hadden we 11 cursisten en dan is dat precies goed. Ondanks dat er veel theorie op het programma stond waren de meisjes voortdurend goed bij de les. Geen moment heeft er ook maar één zitten dutten. De theorie werd regelmatig afgewisseld met filmpjes en Anja had de eerste dag, die in het teken stond van beroepshouding, iedereen een opdracht in dat kader meegegeven. Net als vorig jaar moest eenieder een verbeterpunt op papier zetten, aangeven hoe ZIJ (niet op het bordje leggen van een ander of de leidinggevende) dat wilden aanpakken. Tenslotte moest onder woorden gebracht worden wat dan de verbetering van zorg zou zijn.
Morgenochtend komt een gastspreker, die het over counselings methoden gaat hebben. Zij is Surinaamse en werkt in het St. Vincentius Ziekenhuis. Vorige week is zij ook geweest en haar bijdrage was beslist waardevol voor de ‘rode draad’ van de week, te weten de beroepshouding. Als laatste zal baby Anne nog veelvuldig gereanimeerd worden. Even voor de duidelijkheid….Anne is een pop.
Deze week hebben we 16 cursisten waaronder twee hoofdzusters. Nu is de ruimte wel wat krap maar ach…….Ook over deze dames hebben we beslist geen klagen. Iedereen doet goed mee, durft vrij te spreken over problemen op de afdeling en schaamt zich niet om vragen te stellen (bijvoorbeeld: ‘hoe zit het ook alweer als iemand Rhesus positief of –negatief is’).
Als laatste de evaluatie en het uitreiken van de certificaten. De evaluatieformulieren van de vorige week waren hartverwarmend. Men was erg blij met de opgedane kennis (zeer ‘leerrijk’), wil dat een dergelijke bijscholing vaker gegeven wordt, enz. Ach……… en het streelt toch dat men ons presentatie hoog waardeert.
Zaterdag hebben we de kinderen uit het kinderhuis meegenomen naar de stad om met hen kleding te gaan kopen. Een jongen en een meisje, beiden 16 jaar. Een spannende onderneming omdat Kees met een taxichauffeur een prijsafspraak had gemaakt maar die was niet helemaal goed begrepen. Laat ik het daar maar op houden. De auto had een brommer op de neus gehad met als gevolg dat er een meer dan forse ster in de ruit zat, de voor/zijkant kreukels vertoonde en de rechter zijspiegel (bestuurderskant) er af was. Verder rammelde er van alles en drie keer moest hij water bijvullen omdat de motor zo ongeveer kookte. (Hoezo, APK?) Maar we zitten weer veilig thuis.
Eerst zijn we iets met ze gaan drinken om ze te laten vertellen waar ze naar wilden gaan kijken. Dat viel nog niet mee! Malthy en Roy waren ook in de stad met de kleine Sonali. Zij kwamen er ook even bij en dat maakte dat de communicatie wat soepeler verliep (Zij spreken Surinaams). De kinderen wilden allebei schoenen, een spijkerbroek en een shirt (trui). Zoals dat bij alle tieners gaat hebben we een aantal zaken bezocht en hebben ze langdurig alles bekeken Uiteindelijk hadden ze wat ze wilden met nog een extra set kleding, ondergoed en een zak vol drogisterij artikelen. Shampoo, gel, deo, badschuim en jawel….een lekker luchtje.
Het meisje zocht een paar schoenen uit met hoge hakken waarvan wij denken ‘kind, hoe kan je er (hier) op lopen’. Maar goed , het was haar keus.
Ter afsluiting zijn we naar Mc. Donalds gegaan. Voor de meeste kinderen, dus ook voor hen die nauwelijks in de stad komen, een feest. Ik bij de Mc. D., wie kon dat bedenken!
Op de terugweg wezen ze spontaan hun school aan, en toen we afscheid van ze namen kwamen ze ons een brasa geven. Voor we naar huis gaan zien we hen nog wel.
Zaterdag gaan we naar de plantage. Anja is er niet eerder geweest en wij vinden dat altijd erg leuk.
En ja, dan vertrekken Anja en ik voor een trip naar het binnenland. Onze beloning voor gedane arbeid. Zondag gaan we naar Nickerie, aan de west grens van Suriname. De grens wordt gevormd door de Corantijnrivier . Aan de andere kant van de rivier ligt Brits Guyana. Vanuit Nickerie vertrekken we maandag naar het zuiden, ver het binnenland in. Volgens de informatie is die streek nagenoeg onbewoond. Wij hebben er veel zin in en we zijn blij dat (tot nog toe) wij de enige deelnemers zijn. Onderweg slapen in een hangmat met klamboe. Ja, ja………….ik zal een hoedje opzetten! Niet dat dat mij volledig kan beschermen tegen vliegenlarven maar toch..
Kees blijft hier en bezoekt dagelijks Roy om een handje te helpen, af en toe Jayant uit school te halen en de bouw van het nieuwe huis van Malthy en Roy te volgen. Ook neemt hij mij veel werk uit handen.
Als wij dan volgende week terug komen uit het binnenland hebben we hier nog één week en dan gaan we dit heerlijke land met zijn aangenaam klimaat verlaten. Het volgende bericht zal zijn na onze terugkomst.
Liefs, Annèt
-
21 Januari 2010 - 07:50
Annelies Taams:
Klinkt stoer, 2 vrouwen op stap naar het binnenland. Veel plezier! -
21 Januari 2010 - 07:55
Hetty:
Hallo Annèt, Kees en Anja natuurlijk, die we inmiddels ook kennen. Jullie doen weer heel veel goed werk!! Wat fantastisch dat iedereen zo aandachtig is geweest, dat zegt genoeg over jullie inbreng.En nu gaan genieten.
Maar goed dat je een hoedje op zet, zodat die vliegenlarven geen kans krijgen:} dan kun je tenminste optimaal genieten tijdens die binnenlandse vlucht!!
Veel plezier de laatste weken in je tweede thuis land!
Een knuffel ook van Wim.
Liefs,Hetty -
21 Januari 2010 - 08:41
Dorien:
Hoi Annet,
Ik ken je niet, want ik heb tot nu toe alleen Kees leren kennen via stichting babyhope. Maar wat schrijf je geweldig. Heel leuk om te lezen en het is net of ik je beter leer kennen! Wat een goed werk doen jullie! En nu het avontuur tegemoet in de binnenlanden. Prachtig lijkt me dat. Aan de andere kant is het goed dat jullie terugkomen want de schuur puilt uit met heel veel nieuwe kraamspullen. :-) Fijne tijd nog!
Hartelijke groet,
Dorien Jaspers -
21 Januari 2010 - 09:03
Lenie:
Hallo Annet en Kees, wat leuk dat jullie het zo goed naar je zin hebben.Wanneer komen jullie precies terug. Misschien gaan wij ook nog even naar Suriname.
Groeten Adriaan en Lenie. -
21 Januari 2010 - 09:12
Andrea:
Ha mam,
Fijn dat het (alweer, natuurlijk) zo goed gaat met de cursus. Vooral ook fijn dat de filmpjes het blijkbaar hebben gedaan ;-)
Wij kijken al uit naar jullie thuiskomst, maar geniet eerst nog maar even van de trip!
Liefs,
Andrea -
21 Januari 2010 - 09:21
Anneke :
Ha Annet en Kees,
Zal echt een zeer voldaan gevoel geven als je zoveel weet bij te dragen aan welzijn en zorg, prachtig!!
Ook heerlijk om na gedane arbeid even te kunnen "ontspannen", nou ja in ieder geval 'n ander soort inspanning te gaan leveren, op reis door de bush...
Hier "veel op stapel"", zeg maar, je hoort wel ...tzt.
veel plezier! Lieve groet, Anneke -
21 Januari 2010 - 09:57
Nathan:
Lieve opa en oma,
Ik ben vandaag naar de basischool geweest en het lijkt me heel leuk!
Tot snel...
Nathan -
21 Januari 2010 - 13:25
Kees En Ina:
Hoi Kees en Annet,
Goed verhaal weer. Je kan zo langzamerhand wel een boek uit gaan geven.
Volgens ons heb je talent.
Nu wordt het wel tijd om weer naar jullie andere 'thuis' te gaan. Als we lezen dat jullie kleinzoon al op de basisschool is geweest....Zo snel gaat het dus.
Nog een fijne tijd daar en half februari bellen we om wat af te spreken.
Hartelijke groeten,
Kees en Ina. -
21 Januari 2010 - 19:50
Elly:
Ha Annèt en Kees. Wat blijft het genieten Annèt om zo jullie belevenissen te volgen. Ik zie je al zitten bij de Mc.D.
Nu staat de volgende uitdaging weer te wachten, geniet van de trip naar het binnenland.
Liefs Elly
-
22 Januari 2010 - 21:07
Annemarie:
Lieve Kees en Annet,
Wat fijn dat jullie cursus zo goed is ontvangen! Ik had ook niet anders verwacht. Nu volop genieten van een welverdiende reis naar het binnenland en de (voorlopig!) laatste weken in Suriname. We kijken uit naar jullie terugkomst!
Liefs,
Annemarie -
14 Februari 2010 - 14:34
Gilda:
Lieve Annet en Kees,wat fijn dat jullie zoveel betekenen voor de kinderen uit het kinder tehuis.En dat ze zulke mooie kleren hebben gekregen.Fijn dat het les geven zo goed is gegaan, samen met Anja.Ik had niet anders van jullie verwacht.Goed om jullie kennis over te dragen in een ander land.En Kees jij draagt ook goed je steentje bij zo te lezen.Geniet de laatste 2 weken nog van jullie geliefde Suriname!!Liefs,GILDA
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
