School overgedragen
Door: Annèt/Kees
Blijf op de hoogte en volg Annèt & Kees
03 November 2009 | Suriname, Paramaribo
Hallo allemaal!
(Dit is een derde poging aan jullie
verslag te doen. Ik hoop net zo leesbaar te schrijven als Annet.)
Voor ons is weer een Suriname periode aangebroken. In tegenstelling tot vorige keren ben ik, Kees nu vooruit gegaan. Annet wil langer van kleinzoon Nathan genieten.
Op 15 october ben ik hier gearriveerd en liefdevol ontvangen/ opgenomen in de Jaharia-Sietaram clan. (Opvallend is te zien hoe de kinderen zijn gegroeid. Ook de "kleinkinderschare" hier is uitgebreid; een compensatie zullen we maar denken.) Met hen heb ik Divali gevierd: het Hindoestaanse feest van het licht. Meegelopen in de fakkeltocht naar het Onafhankelijkheidsplein, waar bobo's toespraken over saamhorigheid hielden (sommige veel te politiek gekleurd) en zang-/dansdemonstraties werden opgevoerd. Alle Hindoestaanse huizen waren met lichtjes versierd. Roy had samen met Jayant het fundament van hun nieuwe huis met lampions geaacentueerd. Ja, de nieuwbouw is gestart; medio 2010 is de oplevering.
28 october stond de opening van de school in het dorp Sipaliwini gepland.Twee dagen eerder al zijn we met een klein team er naar toe gevlogen (1,5 uur) om voorbereidingen te treffen. Ik heb me voornamelijk bezig gehouden met het assisteren van beide timmermannen David en Pascal. Vooral de laatste was zeer gedreven: zijn vader heeft de basis van de school gelegd en was heel geliefd bij de dorpelingen. In augustus zou hij de school gaan afbouwen, maar mocht dit niet meer meemaken. Niet voor niets hebben we de school naar hem genoemd de OS Berrie Wijtenschool. Het was heerlijk te zien, hoe het hele dorp meewerkt/meehelpt om de openingsdag tot een sukses te maken. Er moesten die dag nog eens dertig vnl. Nederlandse gasten uit Paramaribo worden ingevlogen. (En dezelfde dag terug ...) Ook waren er ca. 20 Braziliaanse gasten, die twee dagen door het oerwoud waren komen lopen. Transport is alleen per vliegtuig mogelijk. Achteraf maken dekosten daarvan dan ook het grootste deel van het tekort dat we hebben uit. Overigens hebben de Paramaribogangers zowel de beide vluchten, alsook het eten en drinken voor de hele dorpsgemeenschap voor hun rekening genomen. Dat het feest slechts twee uren kon duren (een Antonov te laat, de andere technisch mankement) neemt niet weg, dathet een geslaagde onderneming is geweest. 's Avonds terug in Paramaribohebben we het met zijn allen nog even gevierd, nu met alcohol i.p.v. water/stroop. De beide uitvoerende stichtingen, het bouwteam en de sponsors/donateurs mogen trots zijn op het resultaat, dat dankzij goede samenwerking onderling en met de overheden tot stand is gekomen.
Ik ga uitkijken naar Annet. Allemaal de groeten uit een warm (35 gr.) en droog Paramaribo.
Kees
(Dit is een derde poging aan jullie
verslag te doen. Ik hoop net zo leesbaar te schrijven als Annet.)
Voor ons is weer een Suriname periode aangebroken. In tegenstelling tot vorige keren ben ik, Kees nu vooruit gegaan. Annet wil langer van kleinzoon Nathan genieten.
Op 15 october ben ik hier gearriveerd en liefdevol ontvangen/ opgenomen in de Jaharia-Sietaram clan. (Opvallend is te zien hoe de kinderen zijn gegroeid. Ook de "kleinkinderschare" hier is uitgebreid; een compensatie zullen we maar denken.) Met hen heb ik Divali gevierd: het Hindoestaanse feest van het licht. Meegelopen in de fakkeltocht naar het Onafhankelijkheidsplein, waar bobo's toespraken over saamhorigheid hielden (sommige veel te politiek gekleurd) en zang-/dansdemonstraties werden opgevoerd. Alle Hindoestaanse huizen waren met lichtjes versierd. Roy had samen met Jayant het fundament van hun nieuwe huis met lampions geaacentueerd. Ja, de nieuwbouw is gestart; medio 2010 is de oplevering.
28 october stond de opening van de school in het dorp Sipaliwini gepland.Twee dagen eerder al zijn we met een klein team er naar toe gevlogen (1,5 uur) om voorbereidingen te treffen. Ik heb me voornamelijk bezig gehouden met het assisteren van beide timmermannen David en Pascal. Vooral de laatste was zeer gedreven: zijn vader heeft de basis van de school gelegd en was heel geliefd bij de dorpelingen. In augustus zou hij de school gaan afbouwen, maar mocht dit niet meer meemaken. Niet voor niets hebben we de school naar hem genoemd de OS Berrie Wijtenschool. Het was heerlijk te zien, hoe het hele dorp meewerkt/meehelpt om de openingsdag tot een sukses te maken. Er moesten die dag nog eens dertig vnl. Nederlandse gasten uit Paramaribo worden ingevlogen. (En dezelfde dag terug ...) Ook waren er ca. 20 Braziliaanse gasten, die twee dagen door het oerwoud waren komen lopen. Transport is alleen per vliegtuig mogelijk. Achteraf maken dekosten daarvan dan ook het grootste deel van het tekort dat we hebben uit. Overigens hebben de Paramaribogangers zowel de beide vluchten, alsook het eten en drinken voor de hele dorpsgemeenschap voor hun rekening genomen. Dat het feest slechts twee uren kon duren (een Antonov te laat, de andere technisch mankement) neemt niet weg, dathet een geslaagde onderneming is geweest. 's Avonds terug in Paramaribohebben we het met zijn allen nog even gevierd, nu met alcohol i.p.v. water/stroop. De beide uitvoerende stichtingen, het bouwteam en de sponsors/donateurs mogen trots zijn op het resultaat, dat dankzij goede samenwerking onderling en met de overheden tot stand is gekomen.
Ik ga uitkijken naar Annet. Allemaal de groeten uit een warm (35 gr.) en droog Paramaribo.
Kees
-
03 November 2009 - 20:34
Aart & Karin:
Dank je wel voor je verslag. We wensen jou, en straks jullie, een hele goede tijd in Suriname. Met Annet kunnen we op Joost zijn verjaardag nog even praten. Met Kerst zullen we een deel van jullie gebruikelijke werkzaamheden overnemen.
Hartelijke groet. -
03 November 2009 - 21:21
Hetty En Wim:
Hoi Kees!
Je hebt intussen niet stil gezeten :-). Fijn, dat alles goed verlopen is. Nog even en jullie kunnen samen de hitte trotseren ;-), want gezien het hollandse klimaat hoef je nu niet op ons jaloers te zijn.
Annèt wensen we langs deze weg alvast een goede reis. Suc6 beiden!
Liefs, Hetty en Wim. -
04 November 2009 - 14:53
Job En Martha:
Hallo die Kees, wat leuk om nu ook van jou een verslag te kunnen lezen. Geweldig zo enthousiast als je bent over de opening van 'jouw' school. De gedrevenheid die je aan anderen toeschrijft heb je zelf zeker ook! Veel succes in Suriname, geniet er vooral van, straks samen met Annet. Liefs, Job en Martha -
05 November 2009 - 09:57
Ali Van Soeren:
Leuk om van je te lezen Kees.
Werk ze daar. -
05 November 2009 - 18:27
Kees En Ina:
Hoi Kees,
Goed om te lezen dat het allemaal goed is gegaan.
Een mooie mijlpaal de opening van de school.
Ik lees dat je bij terugkomst aan de alcohol hebt gezeten, heb ik je nooit zien doen! Toch geen verkeerde gewoontes aan het leren?
Veel plezier nog verder.
Hartelijke groeten,uit een herfstig Leusden. -
16 November 2009 - 16:28
Lex En Bea:
Heel leuk en interessant
verslag van jou. Gefeliciteerd met je kleinzoon. Wij kunnen ons voorstellen dat je
uitkijkt naar Annet, maar zij zal wel moeite hebben om haar kleinzoon te verlaten.
Heel veel groeten van ons. en tot het volgende
bericht. -
17 November 2009 - 13:45
Lenie En Adriaan:
Hallo Kees,
Wij missen nu de zon nu we terug zijn in het koude kikkerland.
Het was zeker een mooie ervaring om bij de opening van de school te zijn.
Denk je nog aan de nieuwsbrief voor de website.
Nog veel plezier en doe iedereen de groeten van ons.
Groeten Adriaan en Lenie, -
22 December 2009 - 19:46
GILDA:
Ha die Kees,prachtig wat jullie hebben gedaan met die school.En fijn te zien hoe de kinderen genieten.Ja het is wel wennen aan een andere cultuur ze maken zich niet zo druk.Je zult blij zijn als Annet er is.Ik hoop dat jullie een fijne tijd hebben in jullie geliefde Suriname.Een groet ook namens jan van,GILDA
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
