Tot zover gaat het goed
Door: Annèt
Blijf op de hoogte en volg Annèt & Kees
19 Januari 2009 | Suriname, Paramaribo
De eerste week zit er op en die is goed verlopen. Het was voor ons heel spannend of we iedere dag zes uur lang de toehoorders konden boeien. Maandag werd de introductie verzorgd door Malthy (gynaecoloog) en de zorgmanager Angèle. Daarna was de beurt aan Anja met houding/beroepshouding en functiedifferentiatie. Deze zaken zijn, naast vakkennis die overgebracht wordt, de rode draad door de hele week. De rest van de dag was voor obstetrische onderwerpen en was voor mijn rekening. De lessen duren van half acht tot drie uur, met twee keer een pauze van een half uur. Eén van de aspecten van de beroepshouding was; je houden aan afspraken. Met de tijdsafspraken is het de hele week niet goed gekomen……………de aanvangstijden schoven minimaal 20 minuten op en de pauzes zeker tien minuten.
Dinsdag de gehele dag Anja met alles wat met pasgeborenen te maken heeft en de woensdag had ik met gynaecologische onderwerpen. Donderdag moest Mavis (een collega van de babykamer) een dag vullen met ‘borstvoeding’. Het ging hierbij niet over aspecten van borstvoeding op zich maar over couselingsmethoden. Dit sloot heel mooi aan op ‘de rode draad’. Mavis had het nooit eerder gedaan en gelukkig kreeg zij (meer dan) ondersteuning van een consultatiebureauarts en een trainer op dit gebied uit het st. Vincentius Ziekenhuis. Zij waren er alleen ‘s morgens dus Mavis moest de middag vullen. Maar ja… of ik dat wilde doen? Niets voorbereid natuurlijk dus ben ik een discussie aangegaan over het feit dat moeders nu niet meer verplicht worden om borstvoeding te geven. Dit feit bleek bij de meesten niet bekend. Hoe dat dan moet en wat de voor- en nadelen er zijn en de practische consequenties zoals uit uitkoken van de flessen en spenen? Moeten de moeders zelf de flessen en spenen meebrengen of gaat het ziekenhuis daar voor zorgen?
Het laatste uur heb ik ingevuld met ’manieren om zwanger te worden’ en dan met name wanneer dat op de ambachtelijke manier niet lukt. Hilariteit onder de dames toen ik het over ICSI had. Dat woord blijkt hier ‘ei’ te betekent!
Vrijdag deed Anja ‘reanimatie van pasgeboren en kinderen’. Daarbij hadden we de beschikking over een professionele oefenpop.
Alle cursisten hadden maandag de opdracht gekregen om drie vragen te beantwoorden :
1. Wat zou er volgens jou op de afdeling veranderd moeten worden?
2. Hoe zou jij dat aan willen pakken?
3. Hoe zou dat de kwaliteit van zorg verbeteren?
Elke dag moesten enkele cursisten hun opdracht presenteren. De verscheidenheid en openheid waarmee dit gebeurde overtrof werkelijk onze stoutste verwachtingen! Ondanks het feit dat er twee afdelingshoofden bij waren, die zelf ook zeer open hun presentatie deden, waren er geen reserves in hun uitspraken. Deze onderbrekingen waren ook een beetje onze redding. Voor vulling en om iedereen scherp te houden.
De week werd schriftelijk en mondeling geëvalueerd. Men was unaniem zeer tevereden. Tot slot de certificaatuitreiking. Pffffff…… het zat er op.
Grootste compliment: NIEMAND VIEL IN SLAAP en dat is, zeker hier, vermeldenswaard.
Wij hebben deze week verder niets ondernomen. Woensdagavond waren we bijna te moe om te eten. Dat is de enige avond geweest dat we niet onze 5 rondjes gelopen hebben. Eten doen we veel buitenshuis of we halen iets. De mogelijkheden daartoe zijn schier onbesgrensd. Het weekend zijn we met Malthy naar de markt geweest en zij nodigde ons uit mee te gaan brunchen. Heel gezellig.
Jullie zien; we komen niets te kort.
Tot de volgende week.
Liefs, Annet
Dinsdag de gehele dag Anja met alles wat met pasgeborenen te maken heeft en de woensdag had ik met gynaecologische onderwerpen. Donderdag moest Mavis (een collega van de babykamer) een dag vullen met ‘borstvoeding’. Het ging hierbij niet over aspecten van borstvoeding op zich maar over couselingsmethoden. Dit sloot heel mooi aan op ‘de rode draad’. Mavis had het nooit eerder gedaan en gelukkig kreeg zij (meer dan) ondersteuning van een consultatiebureauarts en een trainer op dit gebied uit het st. Vincentius Ziekenhuis. Zij waren er alleen ‘s morgens dus Mavis moest de middag vullen. Maar ja… of ik dat wilde doen? Niets voorbereid natuurlijk dus ben ik een discussie aangegaan over het feit dat moeders nu niet meer verplicht worden om borstvoeding te geven. Dit feit bleek bij de meesten niet bekend. Hoe dat dan moet en wat de voor- en nadelen er zijn en de practische consequenties zoals uit uitkoken van de flessen en spenen? Moeten de moeders zelf de flessen en spenen meebrengen of gaat het ziekenhuis daar voor zorgen?
Het laatste uur heb ik ingevuld met ’manieren om zwanger te worden’ en dan met name wanneer dat op de ambachtelijke manier niet lukt. Hilariteit onder de dames toen ik het over ICSI had. Dat woord blijkt hier ‘ei’ te betekent!
Vrijdag deed Anja ‘reanimatie van pasgeboren en kinderen’. Daarbij hadden we de beschikking over een professionele oefenpop.
Alle cursisten hadden maandag de opdracht gekregen om drie vragen te beantwoorden :
1. Wat zou er volgens jou op de afdeling veranderd moeten worden?
2. Hoe zou jij dat aan willen pakken?
3. Hoe zou dat de kwaliteit van zorg verbeteren?
Elke dag moesten enkele cursisten hun opdracht presenteren. De verscheidenheid en openheid waarmee dit gebeurde overtrof werkelijk onze stoutste verwachtingen! Ondanks het feit dat er twee afdelingshoofden bij waren, die zelf ook zeer open hun presentatie deden, waren er geen reserves in hun uitspraken. Deze onderbrekingen waren ook een beetje onze redding. Voor vulling en om iedereen scherp te houden.
De week werd schriftelijk en mondeling geëvalueerd. Men was unaniem zeer tevereden. Tot slot de certificaatuitreiking. Pffffff…… het zat er op.
Grootste compliment: NIEMAND VIEL IN SLAAP en dat is, zeker hier, vermeldenswaard.
Wij hebben deze week verder niets ondernomen. Woensdagavond waren we bijna te moe om te eten. Dat is de enige avond geweest dat we niet onze 5 rondjes gelopen hebben. Eten doen we veel buitenshuis of we halen iets. De mogelijkheden daartoe zijn schier onbesgrensd. Het weekend zijn we met Malthy naar de markt geweest en zij nodigde ons uit mee te gaan brunchen. Heel gezellig.
Jullie zien; we komen niets te kort.
Tot de volgende week.
Liefs, Annet
-
19 Januari 2009 - 20:11
Jannie En Rob:
Hallo Annet,
Leuk weer wat van je te lezen. Het gaat je goed af zo te zien, aldoor een heel verhaal. Maar geniet er ook een beetje van dat je daar zit.
Groet van Jannie en Rob. -
19 Januari 2009 - 20:39
Aarda:
Annet ik ben wel een beetje jaloers op je! Als ik je verhalen lees dan wil ik ook weer zo graag naar het buitenland! Heerlijk dat je dit allemaal doet. Geniet ervan en weer heel veel succes. groetjes van Aarda
-
19 Januari 2009 - 21:30
Aart En Karin:
Met mijn beperkte informatie dacht ik, dat je een cursus ging geven met z'n tweeën, maar dit is wel wat meer. Diep onder de indruk van het geheel wat ik zo lees en knap om zo in te spelen op een groep (mag ik toch wel zeggen als docent).
Dat je moe bent kan ik (Aart) heel goed begrijpen.
Wij wensen je veel plezier en inspiratie de komende (eigenlijk dus deze) week.
Hartelijke groet. -
20 Januari 2009 - 07:17
Wim En Hetty.:
Hallo lieverd.
Knap wat je allemaal weer hebt gepresteerd, ik doe je het niet na
DOCENT ANNÈT.
En mocht het je de laatste jaren zwaar vallen in de gezondheidszorg, heb je altijd bevenstaand alternatief! Maar wij willen je beslist niet op de werkvloer missen, als je dat maar weet!!
Geniet ook van het leven in Suriname, daar zal de temperatuur heel wat aangenamer zijn dan hier in het wisselvallig kikkerlandje.
Veel liefs van ons.XXX
-
20 Januari 2009 - 15:41
Pauline B:
Nooit geweten dat je geschikt was voor het onderwijs! een nieuwe carriere lonkt!
Groet, Pauline -
20 Januari 2009 - 20:45
Martha:
Lieve Annet, super hoor, je hebt tal van talenten, zo blijkt! Deze week afronden en dan welverdiend met vakantie? Geniet ervan! Liefs, Mart -
22 Januari 2009 - 07:39
Ellis:
Hallo Annèt,
Wat leuk om dit zo van je te lezen! En wat geweldig dat het zo goed gaat! Ik geloof best dat je er een hele kluif aan hebt!
Hier gaat alles goed, druk druk druk, kan je wel zeggen! Het afscheid van Hendrike, Thea en Margriet was ook weer zeer geslaagd. Inderdaad jammer dat je daar niet bij kon zijn. Maar als het goed is krijg ik de foto's van Thea.
Veel succes daar nog verder! Ik hou me op de hoogte van je verhalen.
Groetjes
Ellis -
26 Januari 2009 - 11:34
Gilda:
Lieve Annet
Super wat je weer hebt gedaan. Je ziet het je zag er zo tegen op en nu is het alweer om.Wat vliegt de tijd toch he.Altijd al geweten dat je goed "juffrouw"kon spelen.Maar je kunt de zorg toch niet missen dus we hoeven niet bang te zijn....Ik heb nu vakantie.Zoals je weet hebben we het afscheid gehad van onze lieve collega's.Het was emotioneel en erg gezellig.Ze hebben genoten en Margriet en haar man hadden hun huis weer zo gastvrij open gesteld.Wat zijn dat toch een super mensen.Ook Gaby gaat weg,naar een andere functie in de Lichtenberg.Nu lieverd hoop snel weer wat van je te horen.Heb nog fun en lekker nog vakantie houden!!!xxxGILDA
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
